Σε ποια κατηγορία καφεδoπότη ανήκεις

[jose2205]

Κατόπιν χρόνιου βωλοδαρσίματος σε καφετέριες παντός τύπου και συμπεριφορικής παρατήρησης στους θαμώνες, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι παρουσιάζουν κάποια ομοιογενή στοιχεία και αυτό μου δίνει την αφορμή να τους κατατάξω σε επτά μεγάλες κατηγορίες.

1. Περιλαμβάνει τους ανθρώπους που αφήνουν τον καφέ τους σχεδόν ανέγγιχτο. Μπορεί να μένουν με τις ώρες στην καφετέρια έχοντας το ποτήρι μπροστά τους, να μιλάν, να χαζεύουν, να διαβάζουν όμως η στάθμη δεν κατεβαίνει με τίποτα. Λες συχαίνονται, βρήκαν καμιά τρίχα, δεν τον πέτυχαν στη ζάχαρη, η άρνηση τους καταντάει παρεξηγήσιμη. Που και που τον φέρνουν στο στόμα τους και λες τώρα θα κατέβει λιγάκι, αλλά μπα... Μετά από δυο ώρες, όταν φεύγουν, μπορεί άνετα κανείς να προσθέσει δύο παγάκια και να τον κεράσει αλλού. Οι εκπρόσωποι της κατηγορίας αυτής πρέπει να διακατέχονται από μια αίσθηση λελογισμένης έως τσιγκούνικης διαχείρισης της ζωής, των πράξεων και των συναισθημάτων τους, μια αντίληψη που υποσυνείδητα βρίσκει εφαρμογή και στον καφέ. Διατρέχουν τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν και μίζεροι.
   
   
2. Κάποιοι άλλοι πίνουν τον καφέ τους, δεν λέω, αλλά μαζί θέλουν και λίγο από καλαμάκι. Δαγκώνουν, στρίβουν, μασάνε και στο τέλος από το πολύ τσιμπολόι το καλαμάκι μένει μισό. Γιατί το κάνουν αυτό; Μάλλον είναι οι τύποι που ψάχνονται για το κάτι παραπάνω και καλά... Αντιλαμβάνονται τη ζωή σαν ένα γευστικό ποτήρι κρασί που δεν μπορούν να το κατεβάσουν ξεροσφύρι και θέλουν το μεζεδάκι τους. Βέβαια δεν θα μπουν στη διαδικασία να αναζητήσουν το σούπερ μεζεδάκι, που να τρέχουν τώρα για σολομό...¶λλωστε δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.
   
   
3. Σ'αυτή την κατηγορία ανήκουν οι τύποι που δεν αφήνουν γουλιά από τον καφέ τους να πάει χαμένη. Είναι οι ίδιοι που όταν τρώνε κουλούρι Θεσσαλονίκης πιάνουν κολλώντας στο δάκτυλο έως και το τελευταίο σουσαμάκι, λες και είναι από αντίδωρο. Φροντίζουν να καταπίνουν μέχρι και την τελευταία σταλίτσα και για να 'ναι σίγουροι γι΄αυτό ρουφάνε φρρρ...φρρρρ...φρρρφρρ. Ανάγοντας την συμπεριφορά τους αυτή στη γενικότερη στάση τους απέναντι στη ζωή θεωρώ ότι ναι μεν είναι άνθρωποι που τους αρέσει η απόλαυση και θέλουν να 'ναι χορτάτοι από εμπειρίες και εικόνες όμως κάποια στιγμή από την υπερκατανάλωση ενέργειας προς την επίτευξη του σκοπού αυτού στερεύουν από συναίσθημα.
   
   
4. Η κατηγορία αυτή δεν περιορίζεται σε αυτούς που πίνουν μόνο καφέ. Περιλαμβάνει όλα τα γούστα αλλά είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι κατά το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά αυτούς που πίνουν φραπέ. Θεωρώ ότι είναι συμπτωματικό. Η κατηγορία αυτή λοιπόν περιλαμβάνει αυτούς που κάθονται αναπαυτικά στην καρέκλα τους, είναι χαλαροί και καλά κάνουν, γι' αυτό πήγαν άλλωστε στην καφετέρια για να ξεσκάσουν, αλλά σ' έναν βαθμό, από υπερβάλλοντα προφανώς προς την χαλάρωση και την άνεση ζήλο (πως αλλιώς να το εξηγήσω;), περνάν σε μια φάση παράξενη που τους κάνει να αγνοούν τον περίγυρό τους και ν' αρχίζουν να μιλάνε δυνατά. Τι να τους πεις τότε; Nα τους πεις ότι πρέπει να είναι πιο διακριτικοί γιατί άθελα σου ακούς τα προσωπικά τους; Nα τους πεις ότι σ' εμποδίζουν να διαλογιστείς; Nα τους πεις να βγάλουν τον σκασμό; Πρόκειται για άτομα ανοιχτόκαρδα και αυθόρμητα, υστερούν όμως σε ένα σημείο. Δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μαζί. Κι ένα από αυτά είναι ότι δεν μπορούν να χαλαρώνουν και να αντιλαμβάνονται ταυτόχρονα. Τους συγχωρούμε όμως γιατί δεν έχουν κακή πρόθεση.
   
   
5. Για να ανήκει κανείς σε αυτή την κατηγορία πρέπει να πάει στην καφετέρια με το ταίρι του. Μπορεί να έχει και άλλους στην παρέα και μάλλον τότε είναι και πιο αντιπροσωπευτικο δείγμα της κατηγορίας αυτής, το ταίρι όμως είναι απαραίτητο. Κάθονται, λοιπόν, λένε δυο-τρεις κουβέντες και μετά όπως οι της 4 περνούν στη φάση εκδήλωσης υπερβάλλοντα ζήλου για ένα άλλο όμως θέμα. Το θέμα είναι το φιλί. Και όχι η θεωρητική ανάλυση του αλλά η πρακτική του εξάσκηση. Φιλιούνται. Φιλιούνται αδιάκριτα, φιλιούνται παθιασμένα, χρονικά απεριόριστα και με σάλια.
   
   
6. Προϋπόθεση της κατηγορίας αυτής είναι η τουλάχιστον διμελής παρέα. Kάθονται αντικριστά ή και δίπλα-δίπλα, αυτό δεν αποτελεί προβλημα. Το πρόβλημα είναι αλλού. Οτι από τα πολλά και ενδιαφέροντα θέματα που έχουν να συζητήσουν δεν ξέρουν ποιο να πρωτοπιάσουν και ποιο ν' αφήσουν. "...Κανείς δεν ξέρει τι να πει, τα λέει όλα η σιωπή...". Και για να μην πολυπροβληματίζονται καταλήγουν στο να μην αναλύουν κανένα και ν' ασχολούνται ο καθένας με τα κινητό του. Ώρες ατελειωτες, τσουκου-τσούκου τα μηνύματα, δυο παράλληλες επικοινωνίες(;) που δεν συναντιούνται πουθενά.
   
   
7. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν οι ασυμβίβαστοι τύποι. Ρωτάνε το γκαρσόνι τι χυμούς διαθέτει το κατάστημα. Το κατάστημα διαθέτει χυμό πορτοκάλι και ανάμεικτο. Αλλά εκλεκτικοί γαρ, συνηθισμένοι σε πιο ψαγμένες γεύσεις, αρχίζουν: "χυμό σταφύλι έχετε; χυμό μάνγκο έχετε; χυμό ακτινίδιο έχετε;" 'Εχουμε ρε μεγάλε αλλά δεν τους χαλαλίζουμε για πάρτυ σου. Ανικανοποίητα πνεύματα...τι να πεις......;!
   

Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις;

χρωματιστό

[Indalecio]

Χμμμ,εγω μαλλον ειμαι στην κατηγορια 1.

Λεω μαλλον διοτι,δεν ειναι οτι δεν αγγιζω τον καφε,απλα τον πινω πολυυυυυ αργα.Μπορει στο τραπεζι ολοι να τον εχουν πιει και εγω να ειμαι ακομα στην μεση,εχει τυχει και να εχω πιει ελαχιστο.Απλα βαρεθηκα να πινω καφε καφε καφεεεε.

[zastava]

Εξαρτάται από την εφημερίδα και τον χρόνο που έχω στην διάθεσή μου. Προφανώς δεν προβλέπομαι σε κάποια κατηγορία.............ΝΕΟ ΕΙΔΟΣ!!!!!!

[jose2205]

1. Κάποιοι άλλοι πίνουν τον καφέ τους, δεν λέω, αλλά μαζί θέλουν και λίγο από καλαμάκι. Δαγκώνουν, στρίβουν, μασάνε και στο τέλος από το πολύ τσιμπολόι το καλαμάκι μένει μισό. Γιατί το κάνουν αυτό; Μάλλον είναι οι τύποι που ψάχνονται για το κάτι παραπάνω και καλά... Αντιλαμβάνονται τη ζωή σαν ένα γευστικό ποτήρι κρασί που δεν μπορούν να το κατεβάσουν ξεροσφύρι και θέλουν το μεζεδάκι τους. Βέβαια δεν θα μπουν στη διαδικασία να αναζητήσουν το σούπερ μεζεδάκι, που να τρέχουν τώρα για σολομό...¶λλωστε δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.

Σε αυτή την κατηγορία ανήκω εγώ.... Μέχρι να πιω το φραπέ λιώμα το καλαμάκι...

[tristana]

Συνδιάζω τις κατηγορίες 1 και 2.
Στην αρχή πίνω τον μισό καφέ μετά του απαραίτητου ροκανίσματος του καλαμακίου (μόνο ροκάνισμα, δεν το τρώω).Στη συνέχεια δεν ξέρω τί παθαίνω και ξεχνώ να πιω τον άλλο μισό.
Το αντιλαμβάνομαι, συνήθως, όταν κάποιος από τη παρέα προτείνει να φύγουμε οπότε πίνω τον υπόλοιπο σχεδόν μονορούφι.
Μόνο στο σπίτι πίνω κανονικά τον καφέ.Απλά μπορεί να τον έχω από το πρωί μέχρι το μεσημέρι (αν είναι και μεγάλο το ποτήρι, θα πάει μέχρι το απόγευμα).Λες και δεν θέλω να τελειώσει, δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά.

[zastava]

Συνδιάζω τις κατηγορίες 1 και 2.
Στην αρχή πίνω τον μισό καφέ μετά του απαραίτητου ροκανίσματος του καλαμακίου (μόνο ροκάνισμα, δεν το τρώω).Στη συνέχεια δεν ξέρω τί παθαίνω και ξεχνώ να πιω τον άλλο μισό.
Το αντιλαμβάνομαι, συνήθως, όταν κάποιος από τη παρέα προτείνει να φύγουμε οπότε πίνω τον υπόλοιπο σχεδόν μονορούφι.
Μόνο στο σπίτι πίνω κανονικά τον καφέ.Απλά μπορεί να τον έχω από το πρωί μέχρι το μεσημέρι (αν είναι και μεγάλο το ποτήρι, θα πάει μέχρι το απόγευμα).Λες και δεν θέλω να τελειώσει, δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά.

Καπνίζεις κιόλας?

[Taxydromos]

Κατηγορία σπιτιού με απόλαυση ψησίματος Ελληνικού καφέ και έντονου χτυπήματος Φραπέ.

[tristana]

Καπνίζεις κιόλας?

Όταν κοιμάμαι, όχι.

[Taxydromos]

Όταν κοιμάμαι, όχι.

Θεριακλού η Τριστάνα .................

[tristana]

Θεριακλού η Τριστάνα .................

Ή χρόνια εξαρτημένη..
Όπως το πάρει κανείς.